آسیب روانی و تنش زاها
متن انگیزشی
وقایع تلخ و سنگین گذشته مربوط به گذشته اند. گاهی فقط از آن خاطره ای داریم مانند اشیاء پشت ویترین در موزه ها که هرکدام داستانی دارند اما هیجانی به آن متصل نیست. در برخی از موارد وقایع تلخ گذشته مکرر در ذهن ما تکرار می شوند. هیجان بالایی دارند. انگار که به تازگی روی داده اند. سرنخ هایی از محیط کافی است که هیجانات غلیظی در ما را برانگیخته کند. خاطرات به خواب های ما نفوذ کرده اند و مکرر خواب هایی وحشتناک و ناراحت کننده با ارتباط ظاهری و یا بدون ارتباط ظاهری با موضوع آسیب ما را آزار می دهد. هیجاناتی که باید بروز کند و به صورت عمومی اکثر مردم در موقعیت مشابه همان هیجانات را تجربه می کنند، در ما بسیار شدید بروز می کند، پس رد پایی از تجارب گذشته وجود دارد.
اگر می خواهید از شر هیجانات مزاحم این چنینی خلاص شوید و اثر منفی خاطرات گذشته را در زندگی امروز به حداقل برسانید و خاطرات را به ویترین مخصوصشان بفرستید. اقدام کنید! با دکتر افشاری وقت بگیرید و با روان درمانی خود را نجات دهید.
تعریف اختلال استرس پس از سانحه
مشخصه ی این اختلال، افزایش استرس و اضطراب به دنبال مواجهه با رویداد پراسترس یا سانحه است. تجربیات حین جنگ، شکنجه، فجایع طبیعی، تهاجم، تجاوز و تصادف های جدی مثلا در تصادفات اتومبیل و آتش سوزی از رویدادهای سانحه می باشند. در این اختلال افراد رویداد سانحه را در رویاها و افکار روزانه ی خود مجددا تجربه می کنند و سعی دارند از هر چیزی که سبب یادآوری آن می شود پرهیز کنند.
نشانه های اختلال استرس پس از سانحه
- یادآوری مکرر، ناخواسته و ناراحت کننده ی مزاحم حادثه ی آسیب زا
- رویاهای ناراحت کننده و تکرار شونده، که محتوای آن ها مربوط به حادثه ی آسیب زاست.
- واکنش فرد به گونه ای احساس و عمل می کند که گویی حادثه آسیب زا در حال وقوع است.
- اجتناب یا تلاش برای اجتناب از خاطرات، افکار یا احساس های ناراحت کننده مربوط به حادثه
- ناتوانی در بخاطر آوردن یکی از جنبه های مهم حادثه
- حالات هیجانی مداوم (مثل ترس، وحشت، خشم، احساس گناه و شرم)
- کاهش قابل ملاحظه ی علاقه یا شرکت در فعالیت های با اهمیت
- رفتار بی محابا یا خودتخریبی
- گوش بزنگی مفرط
- تشدید واکنش از جا پریدن
- اختلال خواب (مثل اشکال در به خواب رفتن یا در خواب ماندن یا خواب ناآرام)
همه گیر شناسی
- میزان شیوع در جمعیت عمومی حدود ۸ درصد است.
- شیوع آن در زنان شایع تر از مردان می باشد.
- در هر سنی ممکن است پیدا شود اما شایع ترین سن شروع آن اوایل بزرگسالی است.
- از نظر نوع آسیب هایی که مسبب این اختلال است، مردان و زنان با هم تفاوت دارند. (مثلا در مورد مردان معمولا وقایع جنگی و در مورد زنان بیشتر از همه مورد حمله یا تجاوز واقع شدن)
- این اختلال بیشتر در افراد مجرد، طلاق گرفته، بیوه، منزوی از اجتماع و یا دارای سطح اجتماعی- اقتصادی پایین هستند اتفاق می افتد.
- مهمترین عوامل خطرساز شدت، مدت و نزدیکی فرد با حادثه ی آسیب زای واقعی است.
- افرادی که بستگان آن ها سابقه ی افسردگی دارند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این اختلال می باشند.
آسیب روانی و تنش زاها
متن انگیزشی
وقایع تلخ و سنگین گذشته مربوط به گذشته اند. گاهی فقط از آن خاطره ای داریم مانند اشیاء پشت ویترین در موزه ها که هرکدام داستانی دارند اما هیجانی به آن متصل نیست. در برخی از موارد وقایع تلخ گذشته مکرر در ذهن ما تکرار می شوند. هیجان بالایی دارند. انگار که به تازگی روی داده اند. سرنخ هایی از محیط کافی است که هیجانات غلیظی در ما را برانگیخته کند. خاطرات به خواب های ما نفوذ کرده اند و مکرر خواب هایی وحشتناک و ناراحت کننده با ارتباط ظاهری و یا بدون ارتباط ظاهری با موضوع آسیب ما را آزار می دهد. هیجاناتی که باید بروز کند و به صورت عمومی اکثر مردم در موقعیت مشابه همان هیجانات را تجربه می کنند، در ما بسیار شدید بروز می کند، پس رد پایی از تجارب گذشته وجود دارد.
اگر می خواهید از شر هیجانات مزاحم این چنینی خلاص شوید و اثر منفی خاطرات گذشته را در زندگی امروز به حداقل برسانید و خاطرات را به ویترین مخصوصشان بفرستید. اقدام کنید! با دکتر افشاری وقت بگیرید و با روان درمانی خود را نجات دهید.
تعریف اختلال استرس پس از سانحه
مشخصه ی این اختلال، افزایش استرس و اضطراب به دنبال مواجهه با رویداد پراسترس یا سانحه است. تجربیات حین جنگ، شکنجه، فجایع طبیعی، تهاجم، تجاوز و تصادف های جدی مثلا در تصادفات اتومبیل و آتش سوزی از رویدادهای سانحه می باشند. در این اختلال افراد رویداد سانحه را در رویاها و افکار روزانه ی خود مجددا تجربه می کنند و سعی دارند از هر چیزی که سبب یادآوری آن می شود پرهیز کنند.
نشانه های اختلال استرس پس از سانحه
- یادآوری مکرر، ناخواسته و ناراحت کننده ی مزاحم حادثه ی آسیب زا
- رویاهای ناراحت کننده و تکرار شونده، که محتوای آن ها مربوط به حادثه ی آسیب زاست.
- واکنش فرد به گونه ای احساس و عمل می کند که گویی حادثه آسیب زا در حال وقوع است.
- اجتناب یا تلاش برای اجتناب از خاطرات، افکار یا احساس های ناراحت کننده مربوط به حادثه
- ناتوانی در بخاطر آوردن یکی از جنبه های مهم حادثه
- حالات هیجانی مداوم (مثل ترس، وحشت، خشم، احساس گناه و شرم)
- کاهش قابل ملاحظه ی علاقه یا شرکت در فعالیت های با اهمیت
- رفتار بی محابا یا خودتخریبی
- گوش بزنگی مفرط
- تشدید واکنش از جا پریدن
- اختلال خواب (مثل اشکال در به خواب رفتن یا در خواب ماندن یا خواب ناآرام)
همه گیر شناسی
- میزان شیوع در جمعیت عمومی حدود ۸ درصد است.
- شیوع آن در زنان شایع تر از مردان می باشد.
- در هر سنی ممکن است پیدا شود اما شایع ترین سن شروع آن اوایل بزرگسالی است.
- از نظر نوع آسیب هایی که مسبب این اختلال است، مردان و زنان با هم تفاوت دارند. (مثلا در مورد مردان معمولا وقایع جنگی و در مورد زنان بیشتر از همه مورد حمله یا تجاوز واقع شدن)
- این اختلال بیشتر در افراد مجرد، طلاق گرفته، بیوه، منزوی از اجتماع و یا دارای سطح اجتماعی- اقتصادی پایین هستند اتفاق می افتد.
- مهمترین عوامل خطرساز شدت، مدت و نزدیکی فرد با حادثه ی آسیب زای واقعی است.
- افرادی که بستگان آن ها سابقه ی افسردگی دارند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این اختلال می باشند.