متن انگیزشی

در مورد این اختلال بسیار صحبت شده و اکثر مردم علایم و نشانه های آن را می دانند. کودکانی که توجه کافی به درس و مدرسه ندارند، پای درس نمی نشینند، تحرک آن ها بالاست، خودکنترلی کمی دارند و مدام به میان حرف دیگران می پرند و به همه چیز بدون اجازه دست می زنند و از دیوار راست بالا می روند.
خانواده ها بسیار “بشین” و “نکن” به آن ها می گویند و از دست این کودکان به ستوه آمده اند. این اختلال نه تنها درس و مدرسه و اعتماد به نفس را تحت تاثیر قرار می دهد بلکه الگوهای ارتباطی را نیز مختل می کند. با توجه به این که این کودکان قادر نیستند مشابه سایر کودکان هم سن و سال خود با والدین و معلم ها تعامل کنند و نمی توانند انتظارات آن ها را تامین کنند، فشار بزرگتر ها بیشتر و بیشتر می شود و تمرد کودکان را به دنبال دارد. خشمی در درون کودک شکل می گیرد و در ادامه ممکن است کودک مقابله جو شود. هرچند که حدود نیمی از این کودکان حتی بدون درمان تا ۱۲ سالگی بهبود می یابند اما عدم مداخله ممکن است علاوه بر عوارض فعلی در آینده زنجیره اختلال را از مقابله جویی به سمت اختلال سلوک ببرد و بعد از آن شخصیت ضد اجتماعی و اعتیاد و درگیری با قانون ایجاد شود. خوشبختانه درمان های دارویی و غیر دارویی خوبی برای این اختلال وجود دارد. لذا چنانچه کودکی دارید که علایم کمبود توجه و بیش فعالی دارد، موضوع را جدی بگیرد و برای درمان های دارویی و روان درمانی اقدام کنید.

تعریف کم توجهی/ بیش فعالی

یک اختلال روانپزشکی، که کودکان، پیش دبستانی ها، نوجوانان و بزرگسالان را در سراسر جهان مبتلا کرده است. مبتلایان به این اختلال اغلب تخریب قابل توجهی در کارکرد تحصیلی و موقعیت های بین فردی و اجتماعی نشان می دهند.

نشانه های اختلال کم توجهی/ بیش فعالی

علائم بی توجهی:

• اغلب قادر نیست به جزییات توجه دقیق داشته باشد و در تکالیف تحصیلی، شغلی و یا سایر فعالیت ها خطاهایی ناشی از بی توجهی از آن سر می زند.
• اغلب در حفظ توجه برروی انجام تکالیف یا بازی ها مشکل دارد (مثلا مشکل حفظ تمرکز در سخنرانی یا مطالعه ی طولانی)
• اغلب وقتی مستقیما با او صحبت می شود به نظر می رسد گوش نمی دهد (مثلا به نظر می رسد حواسش جای دیگری است)
• اغلب قادر نیست تکالیف مدرسه، و یا وظایف شغلی اش را به پایان برساند (مثلا کارها را شروع می کند و سریع تمرکزش را از دست می دهد و کار را نیمه کاره رها می کند)
• اغلب در ساماندهی کارها و فعالیت هایش مشکل دارد (مثلا مشکل در نگهداری منظم اشیاء مدیریت زمانی ضعیف و عدم انجام امور در موعد مقرر)
• با محرک های خارجی به راحتی حواسش پرت می شود.
• فراموشکاری در انجام کارهای روزمره (مثلا انجام کارهای منزل، پیغام رساندن، جواب تلفن دادن و پرداخت قبوض)

علائم بیش فعالی:

• اغلب روی صندلی وول می خورد، با دست ها یا پاهایش ور می رود و یا آن ها تکان می دهد.
• اغلب در مواقعی که لازم است سر جایش بنشیند صندلی را ترک می کند (مثلا سر کلاس، مطب یا محل کار)
• اغلب در مکان هایی که مناسبتی ندارد می دود یا از درو دیوار بالا می رود توجه: در نوجوانان و بالغین می تواند حس بی قراری باشد.
• اغلب نمی تواند بی سر و صدا به بازی و فعالیت های تفریحی بپردازد.
• اغلب زیاد حرف می زند.
• اغلب از پایان سوال، جواب را می پراند (مثلا جمله ی دیگران را تکمیل می کند و در مکالمات اجازه ی صحبت به طرف مقابل نمی دهد و مابین حرف هایش می پرد)
• اغلب قادر به انتظار کشیدن برای نوبت نیست (مثلا موقعی که در صف قرار دارد)

همه گیر شناسی

• میزان شیوع در کودکان مدارس ابتدایی حدود ۷ تا ۸ درصد است.
• میزان شیوع در بزرگسالان حدود ۲٫۵ درصد است.
• میزان ابتلای والدین، خواهر و برادرهای کودکان دچار این اختلال ۲ تا ۸ برابر بیشتر از دیگران است.
• در پسرها ۲ تا ۹ برابر نسبت به دخترها شایع تر است.
• در والدین کودکان دچار این اختلال، میزان بروز اختلالات مصرف مواد بالاتر از حد عادی است.
• به جز موارد بسیار شدید تا زمانی که کودک وارد آمادگی یا کودکستان نشده است تشخیص گذاشته نمی شود.