اختلال علائم جسمانی که خود بیمار انگاری نامیده می شود، اشتغال ذهنی بیمار با ترس از بیمار شدن یا اعتقاد وی مبنی بر ابتلا به یک بیماری جدی به مدت لااقل ۶ ماه است. این ترس یا اعتقاد زمانی ایجاد می شود که بیمار علایم یا کارکردهای بدنی را اشتباه تفسیر می کند.
نشانه های اختلال علائم جسمانی
افکار بی تناسب و پایدار درباره ی اهمیت علائم خود.
سطوح بالای اضطراب مستمر درباره ی سلامتی یا علائم.
صرف وقت و انرژی زیاد برای این علائم یا نگرانی در مورد سلامت خود.
همه گیر شناسی
میزان شیوع در جمعیت عمومی حدود ۴ تا ۶ درصد است.
مردان و زنان به نسبت یکسان مبتلا می شوند.
از هر سنی ممکن است شروع شود اما در افراد بین ۲۰ تا ۳۰سال بیشتر دیده می شود.
در سیاه پوستان شایع تر از سفید پوستان است.
موقعیت اجتماعی، سطح تحصیلات و وضعیت تاهل تاثیری بر ابتلا به این اختلال ندارد.
