اختلالات شخصیت الگوهای نا سالم فکری، هیجانی و رفتاری هستند که در فرد تثبیت شده و در هماهنگی با “خود” است. از آنجا که هماهنگ با خود است فرد عمدتاً شکایتی از خود ندارد و نظرش این است که دیگران باید تغییر کنند نه وی. با این الگوهای ثابت از تعامل با محیط در گذشته امیدواری چندانی به درمان آن نبود و بسیاری از درمانگران تمایل نداشتند در درمان آن ها وارد شوند. سال های اخیر نشان داده است که درمان های خوبی بویژه برای برخی از اختلالات شخصیت وجود دارد.
تعریف شخصیت مرزی
بیمار مبتلا در مرز روان نژندی و روان پریشی قرار دارد که مشخصه ی آن ناپایداری حالت عاطفی، خلق، رفتار و خودانگاره است.
نشانه های شخصیت مرزی
تلاشی سراسیمه برای اجتناب از رها شدگی واقعی یا خیالی
روابط بین فردی بی ثبات و پرشور و هیجان
آشفتگی هویت (بی ثبات بودن دایم و بارز خودانگاره و احساس فرد در مورد خودش)
اقدام، ژست یا تهدید به خودکشی و یا خودزنی مکرر
بی ثباتی عاطفی
احساس مزمن پوچی
خشم شدید و نامتناسب یا دشواری در کنترل خشم
همه گیر شناسی
میزان شیوع در جمعیت عمومی حدود ۱ تا ۲ درصد است.
در زن ها ۲ برابر مردها شایع است.
در بستگان درجه اول افراد مبتلا به شخصیت مرزی، شیوع اختلال افسردگی اساسی، اختلالات مربوط به مصرف الکل و سوء مصرف مواد بیشتر است.
